Hoofdstuk 4.1 : New home
Een beetje bang voor wat komen gaat staar ik naar de laptop. Ik wil me opgeven als zelfstandige, een schrijver. Ik zou het nu kunnen doen, en dan kan ik gewoon thuis werken. Ook als ik kinderen heb.
Ik klap de laptop open, en tik de website van de gemeente Sunset Valley in. Ik klik op het kopje ''werken als een zelfstandige''. Zorgvuldig lees ik de hele pagina door en twijfel of ik op het knopje ''aanmelden'' moet klikken.
Ik besluit er nog even over na te denken en ga alvast verder aan mijn eerste boek. Een kinderboek, dat wel. Maar ik ben ook niet de enige die twijfelt aan een baan. Nou, twijfelen doe ik niet. Maar ik weet niet of ik het er wel mee eens ben. Het is wel lekker makkelijk, vanuit huis werken.
Charlie is een binnenhuisarchitect geworden. Niet iets wat hij echt wil worden, maar het verdiend geweldig en hij heeft geen vaste werktijden. Eigelijk wou hij bij de brandweer, maar daar was geen vacature.
En omdat we toch echt aan geld moeten komen, besloot hij daar maar voor te kiezen. Mijn moeder had niet gewerkt, en daarom hadden we nog maar weinig geld over na de verbouwing. Het enige dat we ons nog konden veroorloven was een schildersezel. Die heeft Charlie nodig om zijn schildervaardigheid omhoog te helpen als binnenhuisarchitect.
Zuchtend kijk ik naar het kleine stukje tekst dat op mijn laptop staat en hoofdstuk 3 moet voorstellen. Ik heb even geen inspiratie meer en bekijk de pagina van de gemeente Sunset Valley nog eens. Ik klik maar op aanmelden. Zo moeilijk is het schrijfster zijn toch niet?
Ik vul het formulier zo precies mogelijk in, en er verschijnt een pop up op mijn beeldscherm dat ik naar het gemeentehuis moet om te bevestigen dat ik het echt ben, en dat ik gewoon het een en ander moet gaan bewijzen.
Nadat ik de laptop uitgezet en opgeborgen heb, loop ik de voordeur uit, het paadje voor de deur af. Ik stap in de auto en rij naar het gemeentehuis. In de auto denk ik nog wat na over wat ik nu ga doen. Ik moet natuurlijk wel boeken blijven schrijven.
Een tijdje later kom ik het gemeentehuis uit. Ik ben een schrijver, en moet aan de opbrengst werken van mijn boeken. Vanavond eerst maar aan mijn schrijfvaardigheid werken voordat ik verder ga met mijn boek.
De laatste tijd ging het ons alleen maar om het werk. We moesten allebei hard werken om aan geld te komen. Ik bleef maar schrijven tot mijn vingers er haast afvielen, en Charlie bleef maar trainen en schilderen tot hij er bij neer viel.
En soms vergaten we onszelf wel. Of elkaar. Maar soms hadden we nog wel van die pleziertjes. Af en toe, zoals eh.. Nu. Enzo..
Update!
'Hee zus! Beetje rustig aan he!' Giechelde Indigo terwijl ze me sloeg met een kussen. 'Waarom zou ik?' Grijnsde ik. 'Ik mag zo gek doen als ik wil, we zijn toch geslaagd of niet dan!' Riep ik boven de muziek uit.
Indigo, mijn moeder en mijn vader hadden een feestje georganiseerd bij Indigo thuis, om te vieren dat we geslaagd waren. Charlie gedroeg zich de hele dag al vreemd en zenuwachtig en probeerde niet in mijn buurt te komen, maar juist wel in die van mijn moeder.
Als ik hem dan verbaasd aankeek, glimlachte hij en ging snel weer verder met waar hij mee bezig was. Ik vond het echt vreemd worden. Waarom hing hij steeds zo bij mijn moeder rond? Er kwamen steeds meer mensen binnen in hun zwemkleding die me lachend aankeken. Wat was er toch aan de hand!
Vanuit Charlie
'Maar jongen, wil je dat nu al dan?' Vroeg Grace' moeder verbaasd. 'Jullie zijn nog zo jong en, tja, je weet het allemaal nog niet!' Alice keek me een beetje bang maar tegelijkertijd trots aan.
'Alstublieft mevrouw! Alstublieft, ik beloof dat ik goed voor haar zal zorgen! En waar is haar vader trouwens? Ik zal het ook aan hem moeten vra-' Alice onderbrak me. 'Je hoeft het niet aan haar vader te vragen.'
'Nou..' Ze hield een ernstige pauze. 'Charlie, beloof je dat je goed op Grace zult passen?' Vroeg ze een beetje bang. 'Ja, mevrouw. Dat beloof ik, en dat zal ik altijd blijven doen.' Glimlachte ik. Ik kon wel juichen, nu nog zien wat Grace er van zal vinden.
Einde 'Vanuit Charlie'
Einde 'Vanuit Charlie'
Toen ik Indigo had geholpen met het opruimen van de veren, riep Charlie me bij zich. Ik keek vragend naar mijn moeder en zus, maar die konden alleen maar lachend toekijken naar wat er zou gaan gebeuren.
'Grace..'
'Grace..'
'Grace..' Herhaalt Charlie als hij op z'n knieën gaat zitten. Ineens dringt er tot me door wat er allemaal gebeurd.
'Grace, ik.. Ik weet dat het niet heel romantisch is enzo, maar..' Ik voel dat mijn wangen rood kleuren, dit is het moment waar ik zo lang op heb gewacht.
'Grace, ik.. Ik weet dat het niet heel romantisch is enzo, maar..' Ik voel dat mijn wangen rood kleuren, dit is het moment waar ik zo lang op heb gewacht.
'Grace, w-wil je met me trouwen?' Stottert Charlie verlegen.
Ik sla een hand voor mijn mond, en de tranen springen in m'n ogen. Tranen van blijdschap. Nu snap ik wat Charlie de hele tijd bij mijn moeder deed!
Ik sla een hand voor mijn mond, en de tranen springen in m'n ogen. Tranen van blijdschap. Nu snap ik wat Charlie de hele tijd bij mijn moeder deed!
Ik begin te springen en te joelen, en de mensen achter me beginnen te lachen en af en toe hoor ik een snik van mijn moeder.
'Ja! Ja! Ja! Natuurlijk, natuurlijk wil ik dat!' Gil ik blij.
Charlie glimlacht en schuift de ring om mijn vinger.
'Ja! Ja! Ja! Natuurlijk, natuurlijk wil ik dat!' Gil ik blij.
Charlie glimlacht en schuift de ring om mijn vinger.
'Charlie hij, hij is prachtig..' Fluister ik. Totaal overdonder door dit onverwachte aanzoek vlieg ik hem om de hals. 'Ik hou van je.' Fluister ik in zijn oor. 'Ik ook van jou Grace.' Fluistert hij terug. Achter ons hoor ik mijn moeder steeds meer snikken, en op een gegeven moment barst ze in huilen uit.
Na het feest ploffen we samen op bed. Het kan me niet schelen of Charlie morgen moet werken, of wat dan ook. Even vergeet ik alles om me heen, en verdwijnen we samen onder de dekens.